Εξομολόγηση

Έκανα λάθος γιατί αγαπούσα πολύ

Όχι τους άνδρες, τον έρωτα μπορεί

Τους φίλους στη πυραμίδα τους είχα κορυφή  

Έκανα το λάθος που αγάπησα πολύ

Αγάπησα αυτό που λέμε τη στιγμή

Περπάτησα  χωρίς  μπρατσάκια   στου έρωτα τη παρακμή

Κολύμπησα σε βράχια με ανθρώπινη μορφή

Έχασα επαφή

Ξύπνησα απ’ τα λάθη

Και τρόμαξα ξημερωτα τετάρτης

Ένιωσα πως έχανα τη λογική

Έτρεμα τα βράδια σπίτι μοναχή

Χανόμουν σε τρύπιες σκέψεις

Μέσα στο δίχτυ της σιωπής

Έκανα το λάθος που αγάπησα 

Φώναζα στο πόνο

Που ναι εκείνοι που πίστεψα πολύ

Χάθηκαν βουβοί

Ένα βαθύ, μαύρο πηγάδι εμφανίστηκε μπροστά

Κι εγώ απλά έμεινα εκεί,

Πίσω απ τή ζωή

Ασημίνα, σου το αφιερώνω, ήσουν η δεύτερη αναγνώστρια του, θυμάμαι που ήσουν βουρκωμένη εκείνο το πρωινό. Χαίρομαι, που ένα από τα "παιδιά" μου σε άγγιξε. Το ήθελα για τραγούδι,ναι είναι αλήθεια..και βγήκε αυτό αδέξια και αδέξιο.